<ပဲစေ့>>

တစ်ချိန်က မင်းသမီးလေးနှင့် လက်ထပ်လိုသော မင်းသားတစ်ပါးရှိသော်လည်း သူမသည် တကယ့် မင်းသမီးလေး ဖြစ်ရမည်။သူရှာဖို့ ကမ္ဘာအနှံ့ ခရီးထွက်ခဲ့ပေမယ့် သူလိုချင်တာကို ဘယ်မှာမှ မရခဲ့ပါဘူး။မင်းသမီးတွေ လုံလုံလောက်လောက် ရှိပေမယ့် အစစ်အမှန် ဟုတ်မဟုတ်ဆိုတာ ရှာရခက်ပါတယ်။သူတို့နဲ့ ပတ်သတ်ပြီး မဖြစ်သင့်တဲ့ အရာတစ်ခု အမြဲရှိတယ်။ဒါကြောင့် သူအိမ်ပြန်ပြီး ဝမ်းနည်းသွားတယ်၊ သူက တကယ့် မင်းသမီးလေး လိုချင်တာ အရမ်းလိုချင်လို့။

တစ်ညနေတွင် ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းသော မုန်တိုင်းတစ်ခု ကျရောက်၍ မိုးကြိုးပစ်ခြင်း၊ မိုးသည်းထန်စွာ ရွာချခဲ့သည်။မြို့တံခါးမှာ ခေါက်သံကြားလို့ ဘုရင်ဟောင်းက တံခါးကိုဖွင့်ဖို့ သွားလိုက်တယ်။

တံခါးရှေ့မှာ ရပ်နေတဲ့ မင်းသမီးလေး။ဒါပေမယ့် သနားစရာကောင်းလိုက်တာ! မိုးနဲ့လေက သူမကို မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းပါ။ဆံပင်နှင့်အဝတ်အစားများမှ ရေများစီးကျလာပြီး ဖိနပ်၏ခြေချောင်းများအထိ စီးကျလာပြီး ခြေဖနောင့်တွင် တစ်ဖန်ပြန်ထွက်လာသည်။သို့သော် သူမသည် တကယ့် မင်းသမီးတစ်လက်ဖြစ်ကြောင်း ပြောခဲ့သည်။

“ကောင်းပြီ၊ ငါတို့ ဒါကို မကြာခင် တွေ့လိမ့်မယ်” လို့ ဘုရင်မကြီးက တွေးလိုက်တယ်။ဒါပေမယ့် သူမ ဘာမှ မပြောဘဲ အိပ်ရာ အခန်းထဲ ဝင်သွားကာ ကုတင်ပေါ်မှ ကုတင် အားလုံးကို ချွတ်ကာ အောက်ခြေတွင် ပဲတစ်ခင်း ချထားကာ၊ ထို့နောက် မွေ့ယာ နှစ်ဆယ်ကို ယူကာ ပဲပေါ် မှာ ချထားလိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်မှ အိဒါးအိပ် နှစ်ဆယ်၊ မွေ့ယာများ။

အဲဒီ့အတွက် မင်းသမီးလေးဟာ တစ်ညလုံး အိပ်ခဲ့ရပါတယ်။မနက်မိုးလင်းတော့ ဘယ်လိုအိပ်လဲလို့ မေးတယ်။

“အို၊ အရမ်းဆိုးတယ်!” လို့ပြောလိုက်တယ်။“တစ်ညလုံး မျက်စိမှိတ်ထားရတာ။ကောင်းကင်ဘုံက အိပ်ရာပေါ်ရှိအရာကိုသာ သိသော်လည်း ခက်ခက်ခဲခဲ တစ်ခုခုပေါ်တွင် လဲလျောင်းနေသောကြောင့် တစ်ကိုယ်လုံး ညိုမဲနေပါသည်။ကြောက်စရာကောင်းလိုက်တာ!"

မွေ့ယာနှစ်ဆယ်နှင့် အိဒါဆင်းကုတင်နှစ်ဆယ်ကြားတွင် ပဲစေ့ကို ခံစားမိသောကြောင့် သူမသည် တကယ့်မင်းသမီးတစ်ပါးဖြစ်ကြောင်း ယခုသူတို့သိလိုက်ရသည်။

တကယ့် မင်းသမီးကလွဲလို့ ဘယ်သူမှ ဒီလောက် အထိမခံနိုင်ဘူး။

ဒါကြောင့် မင်းသားက သူ့မိန်းမအတွက် သိမ်းယူလိုက်တဲ့အတွက် သူ့မှာ မင်းသမီးအစစ်အမှန်ရှိတယ်ဆိုတာ အခုမှသိပြီး ဘယ်သူမှ မခိုးရင် ပဲစေ့ကို ပြတိုက်ထဲမှာ ထည့်ထားလိုက်တယ်။

ဟိုမှာ၊ အဲဒါက တကယ့်ဖြစ်ရပ်မှန်ပဲ။